Afyon’un kalbinde yer alan tarihi Taşhan, sessizliğiyle dikkat çeken bir çarşıydı. Yüz yıllık taş duvarların arasında yankılanan ayak sesleri, bakır ustalarının ritmik çalışmalarıyla karışıyordu. Genç bir adam, çarşının ortasında dizilmiş tespih tezgâhlarına göz gezdiriyordu. Tezgâhların birinde, vitrin arkasından kendisini izleyen genç bir kadınla göz göze geldi. Kadın bir adım öne çıktı, hafifçe başını eğdi: “Ben 24 Yaşında Escort Elif. Bu sessizlikte seni duydum.”
Elif’in sözleri hafif ama etkiliydi. Onun yanında yürümek, çarşının taşlarında yankılanan sesler gibi derinden etki bırakıyordu. Elif, 24 yaşındaydı ve hayatı kendi şartlarıyla yaşıyordu. Sohbet ilerledikçe ne saklandı ne abartıldı. Elif için bu meslek bir kaçış değil, bir seçimdi. Duygusal bağ kurmayı bilen, dinlemeyi bilen biriyle birlikte olmanın farkı her cümlede hissediliyordu.
Çarşıdan birlikte ayrıldılar. Sessizliklerinde bile bir uyum vardı. Elif, ten temasına acele etmeyen, önce karşısındakini çözmeyi tercih eden biriydi. Küçük bir kafede oturduklarında, dokunuşları bile önce zihinsel bir onay arıyordu. O sadece bir 24 Yaşında Escort değil; saygıdan beslenen, samimiyetiyle çekiciliğini tamamlayan bir kadındı.
Günün sonunda, yaşanan yakınlık ne rastlantıydı ne de aceleye getirilmiş bir karar. Her adım, her kelime kendi ritmini bulmuştu. Elif’le geçirilen birkaç saat, zihinde uzun süre yankı bulacak kadar derin ve doğaldı.
Elif’le geçirdiğin bir gün, tarihi duvarlar kadar sağlam, el yapımı bir tespih gibi dikkatli işlenmiş bir bağa dönüşür. Hissedilen, söylenenden fazlasıdır.
